Description

ลักษณะของพืช และประโยชน์ด้านต่างๆ

ไพลเป็นไม้ลงหัว มีเหง้าใหญ่ เนื้อสีเหลือง มีกลิ่นหอม ใบเรียวยาว ปลายแหลม ดอกออกรวมกันเป็นช่อ อยู่บนก้านช่อดอกที่แทงจากเหง้า

ส่วนที่ใช้เป็นยา : เหง้าแก่จัด

ช่วงเวลาที่เก็บเป็นยาเก็บเหง้าแก่จัด : หลังจากต้นไพลลงหัวแล้ว

รสและสรรพคุณยาไทย : สรรพคุณ แก้ฟกบวม เคล็ดยอก ขับลม ท้องเดินและ ช่วยขับระดู ประจำเดือนสตรี นิยมใช้เป็นยาหลังคลอดบุตร

        น้ำมันหอมระเหยไพล สกัดจากเหง้าไพล มีประโยชน์อย่างมากในแพทย์แผนไทย เป็นที่รู้จักแพร่หลายในต่างประเทศ มีคุณสมบัติบรรเทาอาการปวดเมื่อยปวดข้อ ขับลมในท้อง บรรเทาอาการอักเสบ แก้ปวดบวม ยับยั้งเชื้อแบคทีเรีย ต้านเชื้อรา ยาชาเฉพาะที่ มีกลิ่นหอมระดับกลาง ทำให้ผ่อนคลาย น้ำมันหอมระเหยไพลเป็นที่แพร่หลายและยังบรรเทาอาการหวัด ไล่ยุง ไล่แมลง

ปัจจุบันมีผลิตภัณฑ์หลากหลายที่ใช้ประโยชน์จากไพล อาทิน้ำมันนวด ครีม ยาขี้ผึ้งไพล ยาน้ำมันไพล ซึ่งเป็นยาภายนอก ยังจัดอยู่ในบัญชียาหลักแห่งชาติ (บัญชียาสมุนไพร) ด้วย

วิธีใช้ : เหง้าไพล ใช้เป็นยารักษาอาการเคล็ดขัดยอก ฟกซ้ำ โดยใช้เหง้าประมาณ 1 เหง้า ตำแล้วคั้นเอาน้ำทาถูนวดบริเวณที่มีอาการ หรือตำให้ละเอียดผสมเกลือเล็กน้อย คลุกเคล้ากัน นำมาห่อเป็นลูกประคบอังไอน้ำให้ความร้อน ประคบบริเวณปวดเมื่อยและฟกซ้ำ เช้า – เย็น จนกว่าจะหาย หรือทำเป็นน้ำมันไพลไว้ใช้ก็ได้